مراحل مختلف عشق: روانشناسان براي عشق سه مرحله پيشنهاد نموده اند: شهوت، مجذوبيت و تعلق. هر کدام از اين مراحل بدليل وجود هورمونها و مواد شيميايي خاصي ايجاد ميشوند. مرحله 1: شهوت اين اولين مرحله عشق بوده و در هر دو جنس زن و مرد بدليل وجود هورمونهاي جنسي استروژن و تستسترون پديد مي آيد. مرحله 2: مجذوبيت زماني شگفت انگيز، هنگاميکه به عشقي حقيقي مبتلا شده ايد و بسختي ميتوانيد به ديگران فکر کنيد. دانشمندان بر اين باورند که سه انتقال دهنده عصبي اصلي در اين مرحله دخيل ميباشند: آدرنالين، دوپامين و سروتونين آدرنالین مراحل ابتدايي علاقمندي به يک فرد باعث فعال شدن واکنشهاي استرس زا و افزايش سطح آدرنالين و کرتيزول در خون مي گردد. اين فرآيند تاثير فريبنده اي در فرد ايجاد ميکند: وقتي او را براي اولين بار مي بينيد بدنتان عرق مي کند، قلبتان سريعتر ميتپد و دهانتان خشک ميگردد. دو پامین يک زوج تازه ازدواج کرده تحت معاينه مغزي قرار گرفتند و مشخص گرديد که ميزان سطح دوپامين که نوعي انتقال دهنده عصبي بشمار ميرود در آنها بالا است. اين هورمون از طريق رهاسازي حس شديدي از لذت، باعث تحريک ميل و رغبت در شخص ميگردد. اين دقيقاً همان تاثيري است که بعد از مصرف کوکائين در مغز بوجود مي آيد! نتايج آزمايشات دال بر وجود مقدار قابل توجهي از دوپامين در اغلب زوجين ميباشد: افزايش انرژي، کاهش نياز به خواب و غذا، حواس متمرکز و لذتي مطبوع در کوچکترين جزئيات رابطه. سروتونین و در انتها سروتونين، يکي از مهمترين هورمونها، که باعث ميگردد بسيار زياد به معشوقتان فکر کنيد. آيا عشق شيوه تفکرتان را تغيير مي دهد؟ در يک بررسي علمي مشخص شد که در مراحل اوليه ايجاد عشق ( مرحله مجذوبيت ) نحوه فکر کردن دچار دگرگوني شگرفي مي شود. از بيست زوج جوان که ابراز علاقه بسيار شديدي نسبت به هم مي نمودند، دعوت بعمل آمد تا مشخص گردد که آيا مکانيزم تفکر دائمي به معشوق در مغز با مکانيزمي که باعث بروز اختلال وسواس فکري-عملي ميشود ارتباطي دارد يا خير. با تحليل نمونه هاي خوني گرفته شده معلوم گرديد که ميزان هورمون سروتونين در زوجهاي جوان با سطوح پايين اين هورمون در بيماران وسواس فکري-عملي برابري ميکند. عشق نیاز به ناپیدایی دارد افرادي که بتازگي عاشق هم شده اند صورتي خيالي، شاعرانه و ايده آل به شريک زندگيشان مي بخشند، محاسنشان را بزرگ نمايي نموده و عيوبشان را مي پوشانند. همچنين زوجهاي جوان، خودِ رابطه را نيز متعالي جلوه مي دهند و تصور ميکنند که رابطه شان از هر زوج ديگري صميمي تر و زيباتر است. روانشناسان معتقدند که ما به چنين نگرش خالصانه اي نيازمنديم. اين نگرش باعث ميگردد، تا زمان وارد شدن به مرحله بعدي عشق، يعني تعلق، در کنار يکديگر باقي بمانيم. مرحله 3: تعلق تعلق ضمانتي است که زوجين را متعهد ميکند براي بچه دار شدن و پرورش آنها به اندازه کافي در کنار هم زندگي کنند. دانشمندان تصور ميکنند که دو هورمون اصلي در رابطه با ايجاد حس تعلق دخيل هستند: اکسيتوسن و واسوپرسين. اکسيتوسين - هورمون نوازش اکسيتوسين هورموني قدرتمند است که توسط زنان و مردان در حريم ارگاسم ترشح ميشود. اين هورمون احتمالاً حس تعلق را عميق تر نموده و باعث ميگردد زوجين بعد از اتمام رابطه جنسي بيش از پيش نسبت به هم احساس نزديکي کنند. مطابق با اين نظريه، هر قدر زوجين بيشتر رابطه جنسي برقرار کنند، پيوستگي و صميميت بين آنها نيز بيشتر خواهد شد. اکسيتوسين هنگام زايمان نيز ترشح شده و به ايجاد پيوند عاطفي قوي بين مادر و کودک، کمک شاياني مي نمايد. يکي ديگر از وظايف اين هورمون خروج اتوماتيک شير از سينه مادر در هنگام گرسنگي کودک است. يک استاد روانشناسي نشان داد که اگر ترشح طبيعي هورمون اکسيتوسين در گوسفندان و موشها متوقف شود، آنها تازه متولدين خود را پس خواهند زد بطور عکس، تزريق اکستوسين به موشهاي ماده اي که هيچگاه رابطه جنسي نداشتند، باعث دوستي کردن آنها با نوزادان موشهاي ديگر گرديد. موشهاي ماده اين نوزادان را گونه اي مراقبت ميکردند که گويي متعلق به خودشان است. واسوپرسين واسوپرسين يکي ديگر از هورمونهاي مهم در مرحله تعهد بلند مدت است و بعد از رابطه جنسي ترشح ميگردد واسوپرسين (هورمون ضد ادرار) به همراه کليه ها جهت کنترل تشنگي کار ميکند. نقش بالقوه اين هورمون در روابط بلند مدت زماني که محققان مشغول مشاهده رفتارهاي موشهاي صحرايي بودند مشخص گرديد. موش هاي صحرايي در روابط جنسي که لزوماً براي توليد مثل نبود، بيشتر شرکت ميکردند. آنها همچنين - همانند انسانها رابطه زوجيت مستحکم تر و پايدارتري را بنا مينمودند. زمانيکه به اين موشها داروي متوقف کننده اثر واسوپرسين خورانده مي شد، بدليل از بين رفتن صميميت و عدم مراقبت احساسي از جفت، ارتباط آنها با جفتشان بسرعت قطع ميگشت.
نظرات شما عزیزان:
