سلام وهمین طور تشکر از این نوشته
نظر من صرفا به عنوان یک زن این است که تا حد زیادی این مقاله درسته اما کامل نیست ومن فکر میکنم در جامعه ایران غرایز جنسی زنان ودختران تا حد زیادی سر کوب شده تقبیح شده از سالهای دور کودکی(ریشه اش شاید اصلا تاریخی است)گرمی وگرم مزاجی برای زنان(بر خلاف مردان)مذموم ونا پسند بوده(منظورم ریشه تاریخی است نه این سالهای اخیر)وخیلی ناخودآگاه این غریزه در زنان سرکوب شده واقعیت امر این است که در اکثر مواقع زنان حق انتخاب شریک جنسی خود را ندارند حال چه این شریک جنسی شوهر باشد چه خدای نا کرده دوست پسر یا صیغه
به هر حال انتخابگر زن نیست ودر انتخاب شریک جنسی کاملا تابع نظر مرد است همان طور که میدانیم در انتخاب همسر معیارهای فراوانی هست وضمنا در ازدواج سنتی رابطه جنسی قبلی هم نیست ودر دوستی ها دختران به دلیل خوشایند پسرهاوترغیب وایجاد علاقه برای ازدواج تن به روابط جنسی می دهندوباز میبینیم عملا انتخابگر نیستند بلکه حربه مدرنی برای یافتن شوهر است(اینها واقعیات این جامعه است حتی اگه برخی ها قادر به اعتراف نباشند ویا غرورشان نگذارد)پس مشاهده میکنیم زن در هر نوع رابطه ای با مرد چه شرعی چه غیر شرعی تابعی از مرد است و ابتدا به ساکن به فکر غرایز خود نیست هرچند این غرایز وجود دارند اما متاسفانه این غرایز در جامعه ایران وسایر جوامع سنتی سرمایه ارزشمند دختران بوده و وسیله معامله وموفقیت وسود آنها در زندگی>>>ونه یکی از غرایز زنان
خب مسلم است در سالهای طولانی وتحت این افکار پس ذهن هر دختر ایرانی این غریزه رنگ ببازد وتنها تظاهری به آن ویا دروغی مطلق از احساس لذت باقی بماند آنهم برای فرار از انگ سردمزاجی وخوب به نظر رسیدن جلو شریک جنسی این غم نامه زنان ایرانی است زنانی که نیازهای جنسی آنها سرمایه مهم آنها وبکارت صفت اصلی وویژگی است که با آن خریداری می شوند...حال زمان قدیم که دختران 14 یا 15 سالگی شوهر می کردند این مسئله مشکل خاصی ایجاد نمیکرد اما اکنون که اکثر دختران اگر زیبا وخوش شانس باشند زودتر از 26 یا27 سالگی ازدواج نمی کنند یعنی نمی توانند ازدواج بکنند چون خواستگار ندارند..تکلیف این غرایز چه میشود ؟؟؟ جز حربه مدرنی برای تحریک پسر به ازدواج کارکرد دیگری دارد؟؟؟اینجا من راحت حرف میزنم ومسلما در شرایط حقیقی ونه مجازی مجال این حرفها هیچ گاه نخواهد بودنه توسط من ونه میلیونها دختر دیگر که نمی دانند چه قربانیان خاموشی هستند
حال با این فرهنگ وشرایط روانشناسان به دنبال تزریق..گرما به زنان بدبخت هستند که شوهرشان هوو نیاورد
خیلی تند وبی پروا حرف زدم مرا ببخشید
نظر من صرفا به عنوان یک زن این است که تا حد زیادی این مقاله درسته اما کامل نیست ومن فکر میکنم در جامعه ایران غرایز جنسی زنان ودختران تا حد زیادی سر کوب شده تقبیح شده از سالهای دور کودکی(ریشه اش شاید اصلا تاریخی است)گرمی وگرم مزاجی برای زنان(بر خلاف مردان)مذموم ونا پسند بوده(منظورم ریشه تاریخی است نه این سالهای اخیر)وخیلی ناخودآگاه این غریزه در زنان سرکوب شده واقعیت امر این است که در اکثر مواقع زنان حق انتخاب شریک جنسی خود را ندارند حال چه این شریک جنسی شوهر باشد چه خدای نا کرده دوست پسر یا صیغه
به هر حال انتخابگر زن نیست ودر انتخاب شریک جنسی کاملا تابع نظر مرد است همان طور که میدانیم در انتخاب همسر معیارهای فراوانی هست وضمنا در ازدواج سنتی رابطه جنسی قبلی هم نیست ودر دوستی ها دختران به دلیل خوشایند پسرهاوترغیب وایجاد علاقه برای ازدواج تن به روابط جنسی می دهندوباز میبینیم عملا انتخابگر نیستند بلکه حربه مدرنی برای یافتن شوهر است(اینها واقعیات این جامعه است حتی اگه برخی ها قادر به اعتراف نباشند ویا غرورشان نگذارد)پس مشاهده میکنیم زن در هر نوع رابطه ای با مرد چه شرعی چه غیر شرعی تابعی از مرد است و ابتدا به ساکن به فکر غرایز خود نیست هرچند این غرایز وجود دارند اما متاسفانه این غرایز در جامعه ایران وسایر جوامع سنتی سرمایه ارزشمند دختران بوده و وسیله معامله وموفقیت وسود آنها در زندگی>>>ونه یکی از غرایز زنان
خب مسلم است در سالهای طولانی وتحت این افکار پس ذهن هر دختر ایرانی این غریزه رنگ ببازد وتنها تظاهری به آن ویا دروغی مطلق از احساس لذت باقی بماند آنهم برای فرار از انگ سردمزاجی وخوب به نظر رسیدن جلو شریک جنسی این غم نامه زنان ایرانی است زنانی که نیازهای جنسی آنها سرمایه مهم آنها وبکارت صفت اصلی وویژگی است که با آن خریداری می شوند...حال زمان قدیم که دختران 14 یا 15 سالگی شوهر می کردند این مسئله مشکل خاصی ایجاد نمیکرد اما اکنون که اکثر دختران اگر زیبا وخوش شانس باشند زودتر از 26 یا27 سالگی ازدواج نمی کنند یعنی نمی توانند ازدواج بکنند چون خواستگار ندارند..تکلیف این غرایز چه میشود ؟؟؟ جز حربه مدرنی برای تحریک پسر به ازدواج کارکرد دیگری دارد؟؟؟اینجا من راحت حرف میزنم ومسلما در شرایط حقیقی ونه مجازی مجال این حرفها هیچ گاه نخواهد بودنه توسط من ونه میلیونها دختر دیگر که نمی دانند چه قربانیان خاموشی هستند
حال با این فرهنگ وشرایط روانشناسان به دنبال تزریق..گرما به زنان بدبخت هستند که شوهرشان هوو نیاورد
خیلی تند وبی پروا حرف زدم مرا ببخشید
نظرات شما عزیزان:
