شبیه شعله ی آتش ، شبیه کوره ی داغ ،

تنم میان تبی ، گر گرفته میسوزد ،

غمی درون دلم ، نشسته چون کوهی ،

که میشکند ، قامتم ز سنگینی

و اشک بی رنگی ، درون چشم ترم

سوزشی به پا کرده ، گلویم از بغضی ،

گرفته و سر درد ، رها نمیکندم

کجاست مرهم دردم ؟