با تو آسمون رو داشتم با تو از عشق مینوشتم
با تو پر بود از ترانه ، لحظه لحظه های عمرم
چشم من غربت چشماتو صدا کرد
چشم تو غربت مهمون دلم کرد
ای تو تنها راه چاره واسه دردای دل من
داشتنت برام محاله ای تو تنها باور من
توئی اون ترانه ای که تا ابد با دل میمونه
بی تو من یه بی پناهم توئی تنها آشیونه
اومدی مثل مسافر توی جاده های قلبم
خیلی آسون تو گذ شتی از کنار اشک قلبم
یه قناری یه گل یاس میکنم هدیه به چشمات
تا تو هم یادت بمونه این منم همیشه عاشق عاشقه اون ناز چشمات
هرگاه دفتر محبت را ورق زدي
و هرگاه زير پايت خش خش برگها را احساس كردي
هرگاه در ميان ستارگان آسمان تك ستاره اي خاموش ديدي
براي يكبار در گوشه اي از ذهن خود نه به زبان بلكه از ته قلب خود
بگو: يادت بخي
نظرات شما عزیزان:
